ای کاش آن شب که رفتم از آسمان گل بچینم

جـــــای رز بــــرایــــت پروانــــگی چیـــده بودم

گـــل را به دستت دادم حتی نــــگاهم نکردی

آن شـــــب نمی دانم امــــا تا صبح لـــرزیده بودم

آن شب تو با خود نگفتی که بر سر من چه آمـــد

بــــا خـــود نگفتی ز دســــتت من باز رنجیده بودم

انــــگار پی برده بودی دیوانــــه ات گــــشته ام من

تو عــــــــاشــــــــق من نبودی و من دیر فهمیده بودم